221.กำลัง 3 ประการ
1.บัณฑิตชน.....กำลังความดี 2.สามัญชน.......กำลังความรู้ 3.พาลชน...........กำลังกาย
222.สัจจะ 5 สถาน
1.จริงต่อหน้าที่......รักษาหน้าที่ , บำรุงหน้าที่
2.จริงต่อการงาน....ทำให้ดี , ทำเต็มที่ , ทำให้เสร็จ
3.จริงต่อวาจา.........ทำให้ได้ตามที่ลั่นวาจาไว้
4.จริงต่อบุคคล.......กตัญญู , ภักดี , เมตตากรุณา , สัตย์ซื่อ
5.จริงต่อความดี......ทำดี , ปรับปรุงตนเอง , หวังดีในทางที่ถูก , สนับสนุนคนดี
223.ยศ 3.1.อิสริยยศ.....ยิ่งด้วยอิสระ พระราชา(ผู้ใหญ่) ให้
2.บริวารยศ...ยิ่งด้วยพวกพ้อง เพื่อนฝูงให้
3.เกียรติยศ....ยิ่งด้วยชื่อเสียง มหาชนให้
04.ปัคหะ - ยกย่อง , นิคหะ - ติ , ตำหนิ
225.หลักการเสียสละ
1.เสียสละทรัพย์เพื่อรักษาอวัยวะ 2.เสียสละอวัยวะเพื่อรักษาชีวิต 3.เสียสละทุกอย่างเพื่อรักษาธรรมะ
226.มิตรแท้ 4 จำพวก
1.มิตรมีอุปการะ...ป้องกันเพื่อนและทรัพย์ของเพื่อน , เมื่อมีภัยเป็นที่พึ่งได้ , เมื่อมีธุระช่วยออกทรัพย์เกินกว่าที่ออกปาก
2.มิตรร่วมสุขร่วมทุกข์...ขยายความลับตนแก่เพื่อน , ปิดความลับเพื่อน , ไม่ละทิ้งยามวิบัติ แม้ชีวิตก็อาจสละแทนได้
3.มิตรแนะประโยชน์....ห้ามไม่ให้ทำชั่ว , แนะให้ทำดี , ให้ฟังสิ่งไม่เคยฟัง , บอกทางสวรรค์ให้
4.มิตรมีความรักใคร่....สุขฯด้วย , ทุกข์ฯด้วย , โต้เถียงคนที่พูดติเตียนเพื่อน , รับรองคนที่พูดสรรเสริญเพื่อน
227.ความเสื่อมหรือความเจริญของคน อยู่ภายใต้อิทธิพล 2 สิ่ง ...1.พันธุกรรม 2.สิ่งแวดล้อม
228.โทสะ เพราะ อคติ – ความไม่พอใจ
229.โมหะ เพราะ อวิชชา – ความไม่รู้
230.หลักวินิจฉัยบาป....1.วัตถุ...สัตว์ที่ถูกฆ่า 2.เจตนา...เจตนาของผู้ฆ่า 3.ประโยค...วิธีการฆ่า
231.อนุโลมโจรกรรม
1.สมโจร.......สนับสนุนโจร
2.ปอกลอก....คบเขาเพื่อปอกลอกเอาทรัพย์
3.รับสินบน...รับสินจ้างเพื่อกระทำผิดหน้าที่
232.ฉายาโจรกรรม
1.ผลาญ....ทำลายทรัพย์ของผู้อื่น (ไม่ถือเอาเป็นของตน) 2.หยิบฉวย...ถือวิสาสะเกินขอบเขต
233.อนุโลมโจรกรรม และ ฉายาโจรกรรม....ถ้าเจตนาทำลายกรรมสิทธิ์ของผู้อื่น ศีลข้อนี้ขาด , ถ้าเจตนาไม่แน่ชัดศีลด่างพร้อย
234.หญิงต้องห้าม....1.มีสามี 2.มีญาติปกครอง 3.มีจารีตรักษา
235.ชายต้องห้าม......1.ชายอื่นนอกจากสามีตน 2.ชายที่จารีตห้าม
236.ปฏิสวะ....การรับคำของคนอื่นด้วยเจตนาบริสุทธิ์ แต่ภายหลังเกิดกลับใจ ไม่ทำตามที่รับนั้น โดยที่ตนยังจะพอทำตามคำรับได้อยู่
237.อนุโลมมุสา...เรื่องที่กล่าวนั้นไม่จริง แต่ผู้ที่กล่าวมิได้มุ่งให้ผู้ฟังหลงเชื่อ เช่น ประชด
238.ปฏิสวะ และ อนุโลมมุสา...ศีลด่างพร้อย
239.เจตนางดเว้นจากการทำผิดศีล เรียกว่า วิรัติ
1.สมาทานวิรัติ...เจตนางดเว้นด้วยการสมาทานศีลไว้ล่วงหน้า
2.สัมปัตตวิรัติ.....เจตนางดเว้นเมื่อเผชิญกับเหตุที่จะทำให้ผิดศีล
3.สมุจเฉทวิรัติ....เจตนางดเว้นเด็ดขาด ของท่านผู้สิ้นกิเลสแล้ว
240.ปาราชิก....ผิดแล้วขาดจากความเป็นพระภิกษุทันที และบวชไม่ได้อีกตลอดชีวิต
1.เสพเมถุน
2.ลักทรัพย์มีราคา 5 มาสกขึ้นไป (เท่ากับ 1 บาท)
3.เจตนาฆ่ามนุษย์ที่สุดแม้แต่ทารกผู้อยู่ในครรภ์มารดาให้ถึงตาย
4.พูดอวดอ้างอุตริมนุสธรรมที่ไม่มีในตน หมายถึง อวดว่าตนได้ฌานหรือบรรลุมรรคผลนิพพาน
241.อนิตย 2
1.ภิกษุอยู่กับหญิงตัวต่อตัวในที่ลับหู เช่น อยู่กลางแจ้งแต่ห่างคนอื่นจนสนทนากันไม่มีใครได้ยิน
2.อยู่ในที่ลับตา เช่น อยู่ในห้องสนทนากันได้ยินเสียงแต่มองไม่เห็นด้วยตา
242.อุดมการณ์ที่แท้จริงของพุทธศาสนิก คือ....ถือธรรมะเป็นใหญ่ , บูชาธรรมะ
243.ของสงฆ์ พระสงฆ์จะหยิบยกให้เอกชนได้วิธีเดียว...การแลกเปลี่ยนในทางที่วัดไม่เสียเปรียบ เรียกตามภาษาวินัยว่า “ ผาติกรรม ”
244.มหาวิทยาลัยสงฆ์
1.วัดบวรนิเวศวิหาร สภาการศึกษามหาวิทยาลัยมหามกุฏราชวิทยาลัย........ศาสนศาสตรบัณฑิต (ศน.บ.)
2.วัดมหาธาตุยุวราชรังสฤษฎิ์ มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.....พุทธศาสตรบัณฑิต (พธ.บ.)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น